Monday, June 11, 2018

Malam Tujuh Likur

Aku kat opis ni.. pukul 12.02 am hari Senin.. lagi 4 hari nak Raya.. aku ada tercongok depan komputer... buat kerja. Ya Allah.. aku rasa sedih nak mampos...

Ni dah pukul 2.39 pagi 11 June 2018.... Aku rasa sangat tak confident dengan thesis aku.. rasa bangang.. bodoh.. bahlol.. semua ada.... Aku sedih...

Sedih lagi menyedihkan.. itulah aku.. or dalam bahasa omputihnya ialah pathetic...

Rasanya life aku ni penuh dengan kekejaman... Arghhh bengangnya!!!

Saturday, June 9, 2018

Sangkar

Ini tajuk satu lagu and tajuk album by anak Salamaiah Hassan.. apa namanya.. ohya Atilia.. Itu album memang sangat best.. muncul tahun 2007.. Masa tu aku baru pindah Kedah.. Ingat lagi Dr. N yang suruh aku pegi... aku ikut jer... aku memang jenis tak membantah.. tak reti melawan... susah sangat nak say no... tapi end up aku yang suffer... and pastu.. konon being positive.. and aku pun survivelah.

Bila pikirin... itulah permulaan aku membina sangkar... kerana rentetan itu semua ler yang buat menyangkar idop aku sampai sekarang.. Kerana itulah jugak aku buat PhD and aku pilih esvi sekarang.. sebab itulah gak aku... entahlah..

Aku bengang.. aku marah... taklah marah sesiapa.. cuma aku marah dengan diri aku sendiri... tapi aku pun dah bosan jadik self-blamer.. aku bosannnnnn!!!!!

Sejak pilihan raya sampai lah dah nak hari raya.. which gonna be a few days lagi, terlalu banyak menda yang berlaku.. bercampur-campur sebenarnya.. TWO extreme ends.. ada yang buat aku sangat happy.. macam menangnya PH.. and anak buah angkat aku kembali kontek aku lepas kena maki.... ada yang buat aku sangat marah.. macam proses aku untuk viva.. ada buat aku sangat menyesal.. macam aku jerit-jerit kat bapak aku yang dah berusia 80 tahun. Padahal aku bukanlah marah sangat kat beliau.. Aku lebih marah.. terlalu kesal.. terlalu kecewa.. terlalu hampa dengan kakak-kakak dan abang aku sendiri. Itu sebenarnya...

Memang aku marah dengan bapak aku yang sudah acap kali cakap kasar kat Emak aku yang dah pun disahkan ada Alzheimer.. tuhari dia cakap "kau ni pergi mampuslah," then "ko tu gila!!"

Anak lelaki mana yang mampu tahan bila Emak dia kena hina.. Pastu aku bengang mana-mana manusia yang dok sibuk nak bawak Emak masuk ward gila... Orang tua umur 76 tahun... ko nak masukkan dia dalam ward gila.. campur dengan pompuan meroyan tah mana... adoi.. pikir ler..

Pastu... korang boleh tak paham yang adik korang ni tengah buat PhD?? Aku tak sepandai mana.. buat PhD sangat demanding.. pastu esvi plak satu macam perangai... pastu aku kerja pun terlalu banyak.. susah aku nak explain.. susah aku nak buat korang faham.. aku just doa korang paham.. tapi korang tak pernah faham..

Yeah korang pun banyak hal masing-masing.. tapi leh tak tolong aku kejap ni.. tengok-tengokkan mak and ayah tu... and please jangan berkira... aku sangat tertekan... Please sket jer lagi.. InshaAllah lepas aku habis PhD.. rezeki kita semua melimpah ruah..

Aku tak paham.. apa ujian yang sedang aku alami sekarang? Aku tak tahan... Dengan esvi aku plak yang maintain being selfish.. apa lagi yang engkau nak dari aku???? Engkau nak jadi full professor.. ko dah dapat.. aku dah tolong kau... apa lagi????

Aku bengang. Ramadan tahun ni.. tak tau lah.. plan nak terawih bagai.. nak khatam quran buat kali kedua dalam idop.. tapi kelaut...

Keje aku banyak bertimbun.. tapi aku takleh nak buat...  Ini pun patutnya balik dari Bangi aku kena buat modify article.. tapi aku tak daya... aku rasa trapped... takleh nak wat apa..

Aku ada terpikir untuk tidak pulang raya... aku tak mau balik.. bukan aku tak sayang family aku.. bukan aku tak rindu.. tapi aku tak daya dah.. aku tak sekuat mana.

Aku sangat-sangat berharap sangkar yang selama ni memerangkap life aku dapat aku musnahkan..  I wanna be free... Aku nak merdeka.. Aku mahu menang.. Aku kena graduate segera.